2007 yılında, Carol Dweck ve iki meslektaşı, Stanford’dan Kali Trzesniewski ve Kolombiya’dan Lisa Blackwell bir araya gelerek ortaokul öğrencileri ile ilgili bir deney yapmaya karar verdi. Bu deneyde; eğer öğrencileri gelişim zihniyeti konusunda eğitirlerse çocuklar matematik konusunda daha başarılı olabilir miydi?
Ortaokul, bildiğiniz gibi çocuklar için zor bir geçiş dönemidir. Ergenlik sorunlarının baş göstermeye başladığı ve bu yeni döneme uyum sağlama konusunda oldukça fazla güçlüklerin yaşandığı bir dönem olduğu söylenebilir. Bunun yanı sıra. Ortaokul, sabit zihniyeti olan çocuklar için de bir dönüm noktasıdır.
Dweck, sabit zihniyetli çocukların ilkokulda gelişim zihniyetine sahip çocuklar kadar başarılı olduğunu ancak ortaokulda notlarında ani bir düşüş yaşadıklarını ve daha sonra da bu düşüşün birkaç yıl devam ettiğini keşfetmiştir.
Bir grup öğrenciler, yaşadıkları düşüş için sabit zihniyetli açıklamalar öne sürüyorlardı; “En aptal ögrenci benim.” “Matematikte berbatım.” Bu öğrencilerin yeteneklerinden, ‘gözlerim siyah’ dermişçesine, kalıcı özellikler gibi bahsettiklerine dikkat edin. Diğer grup öğrenciler de öğretmen çatlak olduğu için başarılı olamadım.” ya da “Matematik öğretmeni şişko bir gıcık” tarzı açıklamalarla öğretmen karşıtı bir zihniyet sergilemişlerdir.
Dweck ve meslektaşları, öğrencilerin %79’unun, ücretsiz olduğu bir okulda yani öğrencilerin akademik başarısızlık riski altında oldukları sosyoekonomik düzeyi düşük bir çevrede, yedinci sınıf matematik öğrencileri arasında bir çalışma yaptılar. Çalışmada, kontrol grubuna genel çalışma becerileri, deney grubuna ise gelişim zihniyeti öğretildi.
Gelişim zihniyeti grubundaki öğrenciler beynin egzersizle geliştirilebilecek bir kasa benzediğini ve çalışarak daha yeteneki håle gelebileceklerini öğrendiler. Sonuç olarak, Dweck onlara “Hiç kimse konuşamadıkları için bebeklere gülüp, ne kadar aptal olduklarını söylemez.” dedi.
Sınıf danışmanları öğrencilerden kaykayın üzerine ilk ne zaman çıktıkları ya da Guitar Hero’yu ilk ne zaman çaldıkları gibi becerileri düşünmelerini ve alıştırma yapmanın o becerilerde uzmanlaşma konusunda oynadığı rolü hatırlamalarını istedi. Öğrencilere, “Her şey kolaylaşana kadar zordur.” sözü ve bir konuda hemen ustalaşamadıkları için vazgeçmemeleri gerektiği öğretildi. Gelişim zihniyeti grubundaki öğrenciler, sekiz haftada toplam iki saatlik bir ‘beyin kasa benzer’ eğitimi aldılar. Sonuçlar gerçekten şaşırtıcıydı.
Genel çalışma becerileri öğretilen kontrol grubu öğrencileri, yedinci sınıfa C üzeri matematik notları ile başladılar. Yıl boyunca, notları önce C’ye, sonra da C eksiye geriledi. Oysa ‘beyin kasa benzer’ eğitimi bu gerilemeyi durdurup tersine çevirdi. Bu eğitimi alan öğrenciler yaşıtlarından çok daha iyi bir performans sergilediler.
Öğrencilerinin dahil olduğu deneysel koşullardan haberi olmayan öğretmenlerden bahar döneminde olumlu şekilde değişim gösteren öğrencileri belirlemeleri istendi. Öğretmenlerin söylediği öğrencilerin %76’sı ‘beyin kasa benzer’ eğitim grubunda yer alan öğrencilerdi.
Bu sonuçlar, zeka hakkında nasıl düşünüleceğine dair iki saatlik bir eğitimle, öğrencilerin matematikte çok net biçimde başarılı hale getirilebileceğini gösterdi. Dweck bu araştırmayla gelişim zihniyetinin öğretilebileceğini ve öğrencilerin hayatlarını değiştirebileceğini kanıtladı.
Detaylar:https://www.ted.com/talks/carol_dweck_the_power_of_believing_that_you_can_improve?utm_campaign=tedspread&utm_medium=referral&utm_source=tedcomshare
